Teresa Harsdorf-Bromowicz

Urodziła się 27 stycznia 1912 roku w Zielonej koło Kamieńca Podolskiego. Rodzina uciekając przed bolszewikami osiedliła się w Nowym Sączu.

Ukończyła filologie: polską i romańską na Uniwersytecie Jagiellońskim i w latach 30 tych do wybuchu wojny pracowała, jako nauczycielka nowosądeckich szkołach średnich. Była też aktywną działaczką ZHP.

W czasie okupacji działała aktywnie w ruchu oporu i tajnym nauczaniu, była związana z AK. Aresztowana w 1944 r, była więziona w Nowym Sączu i w wiezieniu na Montelupich w Krakowie skąd została przewieziona do obozu w Ravensbruck.

W obozie należała do zastępu „Kamieni”. Brała udział w tajnym nauczaniu, organizowała gawędy literackie, a chorym „organizowała” żywność. Od 1 maja 1945 r. przebywała w Doverstorp w Szwecji, a w październiku 1945 r. powróciła do kraju. W Szwecji zorganizowała drużynę harcerską „Wędrowne Ptaki”.

Po powrocie do kraju od listopada 1945 r. do 1 września 1971 r. pracowała jako nauczycielka w Zakopanem była też komendantką hufca harcerek. Jest autorką wierszy i wspomnień obozowych, drukowanych w Szwecji i w Polsce, a także wierszy i wspomnień tatrzańskich a także działaczką Koła Pisarzy Podhalańskich. Odznaczona m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem za Zasługi dla ZHP.

Zmarła 21 sierpnia 2003 roku w Zakopanem.