Urodzona 31 października 1920 r. W wojnie obronnej działała jako sanitariuszka w Brześciu nad Bugiem, stację sanitarną urządziła we własnym mieszkaniu w Brześciu. Dzięki jej pracy i poświęceniu pomoc i ratunek znalazło wielu oficerów i żołnierzy obrońców twierdzy, jak i ludność cywilna miasta.
Była członkiem Związku Walki Zbrojnej ps. „Kama”, kurierką na trasie Warszawa –Lublin–Zamość–Terespol. 19 listopada 1940 roku została aresztowana przez Niemców w Terespolu, przewieziona do Białej Podlaskiej gdzie była brutalnie torturowana, a stamtąd na Zamek Lubelski.
Została skazana na karę śmierci.
19 kwietnia 1941 r. została wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego dla kobiet i dzieci w Ravensbrück (nr obozowy 6009) gdzie działała w Tajnej Drużynie Starszych Harcerek „Mury”. Pracując w obozowej kuchni pomagała więźniarkom, zwłaszcza ofiarom eksperymentów pseudomedycznych tzw. „Królikom”, przetrwać w obozie, narażając własne życie. Po ewakuacji obozu w kwietniu 1945 r. pozostała na terenie zaminowanego obozu z chorymi więźniarkami różnych narodowości, otaczając je opieką. Opuściła obóz wraz z ostatnim transportem 15 lipca 1945 r.
Po wojnie zamieszkała w Krakowie, za zasługi wojenne nadano Jej stopień podporucznika
Wojska Polskiego, pracowała w administracji państwowej i aktywnie udzielała się społecznie. Za zasługi została wielokrotnie odznaczona.
Zmarła 28 stycznia 2019 r. w Krakowie.