Maria Sucheni urodziła się 1 października 1910 roku w Gidlach – małym mieście koło Częstochowy, obecnie leżącym na terenie województwa łódzkiego, jako najstarsza z trójki rodzeństwa. Była wnuczką Józefa Sucheni – pochodzącego z ubogiej robotniczej rodziny założyciela pierwszej w Polsce fabryki narzędzi rolniczych, zatrudniającej okoliczną ludność. W wieku 13 lat wyjechała do Warszawy, gdzie ukończyła szkołę średnią i rozpoczęła studia w Szkole Głównej Handlowej. Była związana z ONR i podjęła pracę w redakcji „ABC” – oficjalnego organu prasowego tej organizacji . Prócz tego była dziennikarką „Gońca Warszawskiego” oraz „Wieczoru Warszawskiego”.
Gdy wybuchła wojna przebywała jako korespondentka we Włoszech. Aresztowana 20 czerwca 1941 trafiła do więzienia w Częstochowie, następnie została przewieziona do więzienia w Radomiu. W 1942 roku trafiła do FKL Ravensbruck. Z tego okresu pochodzą jej wiersze, opisujące więzienną rzeczywistość. W 1943 trafiła do filii obozu – komanda Neubrandenburg, gdzie więźniarki pracowały przy produkcji broni niemieckiej. Zaangażowała się w więźniarski ruch oporu.
W 1944 roku została przewieziona do innego kamanda – Waldbau, gdzie mieściła się podziemna fabryka amunicji. W 1945 roku zdołała uciec z obozu podczas marszu ewakuacyjnego. Po powrocie do Polski pracowała jako ekonomistka.
Zmarła 21 maja 2000 roku w Katowicach.